Geschreven door Brownie’s eigenaresse Machteld: 

Hoe we haar leerde kennen
Brownie is ingereden als westernpony en stond vanaf 5 jarige leeftijd als manegepony bij ons op stal. We reden toen zelf nog niet eens op de manege waar ze stond als manegepony. (Mijn dochter is 20 jaar geleden gaan rijden en ik 12 jaar geleden nog.)

Brownie was een “moeilijke” pony en niet geschikt voor beginners. Ze was heel vlot onder het zadel en probeerde elk rondje net iets harder te gaan lopen. Ook uitstappen was niets voor haar, ze wist niet van stoppen. Uitstappen was dus meestal een gedribbel. Het duurde dus wel even eer je op haar mocht rijden. ‘’Op stal of de poetsplaats was ze juist heel lief en makkelijk.’’

Van manegepony naar eigen pony!
In 2014 namen wij haar over van de manege. Ze stond toen al een paar jaar regelmatig langdurig stil vanwege kreupelheid. Mijn dochter was echter verliefd op haar geworden en kon het niet over haar hart verkrijgen dat ze weg zou moeten. We bleven met haar op de manege staan in de kudde die ze kende. Het risico nemende dat we nooit zouden kunnen rijden.

Wellicht door de dagelijkse aandacht die ze vanaf dat moment kreeg, de behandelingen door een chiropractor en een nieuw zadel, hebben we toch nog een aantal jaar 3 dagen per week met haar kunnen rijden. Ook een sprongetje zat er nog wel in! Waarbij het drafbalkje voor de sprong altijd lastig bleef… Het liefst maakte ze er 1 grote sprong van!

Ook gingen we met haar buiten wandelen, ze was toen in geen jaren van het erf af geweest.

Hoe kwamen we bij Fibra? 
Rond 2016 kreeg ze verschrikkelijk veel jeuk. Zelfs tijdens het wandelen buiten ging ze liggen rollen. Toen we hoorden over Fibra, zijn we daarmee gestart en nooit meer mee gestopt! Ze kreeg een mooie glanzende vacht en ze heeft nooit meer zoveel jeuk gehad. Helaas bleef ze wel wat last hebben van vliegjes/mugjes die in combinatie met verharen jeuk gaven. We knipten dus haar manen wel elk jaar kort.

Brownie werd ouder….
Pas een aantal jaar geleden zijn we gestopt met springen. We maakten ons zorgen over haar benen. Ze maakte de sprongen altijd langer of hoger dan ze waren, dus vonden we dit niet meer verantwoord. Ondanks dat we niet meer sprongen hadden we nog veel plezier met haar, zo begon mijn dochter met neckrope rijden. Dit was op onze stal toen helemaal niet gebruikelijk, maar Brownie en mijn dochter vonden het super leuk om te doen. Brownie had ook heel snel in de gaten wat de bedoeling was.

In 2019 begon ze weer te kreupelen en lieten we foto’s maken waarop bleek dat ze een probleem met haar checkligament had. We lieten haar op advies van de artsen nog wel gecontroleerd bewegen maar stopten dat jaar met rijden. Wel gingen we nog dagelijks met haar wandelen. Mijn dochter in de rijbak, waar ze ook wel longeerde (zonder longe) of balkjes stapte. Ik ging vooral met haar naar buiten. Deze momenten vond ze erg leuk, vooral als ze ook nog mocht grazen onderweg. Onderweg werd ze veel geaaid door kleine kinderen, en had ze geen bezwaar tegen hondjes in opleiding tot begeleidingshond.

Koliek in onze vakantie!
Vorig jaar, toe wij op vakantie waren kreeg Brownie een heftige koliek aanval. Iedereen was  bang dat ze het niet zou halen maar ze overleeft het.

Ze ging echter wel achteruit en de laatste tijd bleek ze door haar benen te zakken en sliep ze niet meer liggend. Na het rollen in de bak kwam ze steeds moeizamer overeind. Toen hebben we de verschrikkelijk moeilijke beslissing moeten nemen om haar in te laten slapen. We hebben die dag nog uitgebreid gepoetst, geknuffeld en gewandeld/gegraasd en foto’s gemaakt. Tot het moment daar was en ze rustig ingeslapen is.

Fibra Anti-itch
Ook al was Brownie al 35 jaar (geschat door de dierenarts) het afscheid kwam toch sneller dan we dachten. We waren net weer overgestapt van de Premium op de Anti-itch en hebben nog 1 baal ruwvoermix en 1 bak Balancer over. En ¾ baal Anti-itch en ½ bak Balancer (Anti-itch).

Mocht er iemand dus interesse hebben dan horen we het graag!
 Stuur dan een berichtje naar contact@fibra-paardenvoeders.nl